De St. Michaelschool uit Groningen wist in de welpen categorie de 2e plaats te behalen! Een fantastisch resultaat voor onze 'jongens'. In de pupillen categorie behaalde de GSV de 12e plaats.
Henk Stroetinga schreef een leuk sfeerverslag over de welpen finale: Finale Schooldammen Heerhugowaard(Om de foto's goed te kunnen zien, kun je het beste het document downloaden (klik op de link en na openen zit er linksboven een download pijltje)).
Voor de Groninger Schoolvereniging was het behalen van de finale al een mooi resultaat. De verwachtingen voor de finale waren ook niet hoog. Logisch ook, want het is een jong team. Sander zit nog maar in groep 5, Diba in groep 6 en Liam in groep 7. Zij kunnen volgend jaar ook allemaal weer meedoen. Alleen Suzanne zit in groep 8 en zal volgend jaar niet mee van de partij zijn.
Maar goed, de verwachtingen voor de halve finale waren ook niet hoog en toen wisten ze zich ook zomaar te plaatsen voor de finale! Een schijfje kan raar rollen, dus wie weet.
We vertrokken die ochtend om half 9 vanuit Groningen naar Purmerend. Een reis van 180 kilometer over de afsluitdijk. Precies volgens de planing kwamen we rond de klok van half elf aan bij het Da Vinci Collega. We waren een van de laatsten, want er lagen nog maar twee lootjes voor ons klaar. Sander trok de 2, wat ons koppelde aan "It Maitiidslibben" uit Opeinde. Die kenden we maar al te goed, want zij hadden de halve finale gewonnen waar wij ook in speelden. Net als in Opeinde verloren we de wedstrijd nipt met 5-3. Onze troef Suzanne wist net niet te winnen.
Verrassend genoeg werden we in de tweede ronde gekoppeld aan de Morgenster uit Hoogeveen. Die kenden we ook nog van de halve finales. Wisten we toen nog een gelijkspel te scoren, deze keer kwamen we er totaal niet aan te pas: 7-1. We zouden toch wel punten gaan pakken vandaag? In de derde ronde volgde een klinkende 8-0 overwinning. Iedereen was weer scherp.
De vierde ronde was zeer spannend. We stonden met 4-2 achter, maar Suzanne was nog bezig. Ze moest winnen om het punt te redden. Het was een lastig eindspel en de tijd begon ook al te dringen. Daarnaast had ze last van de tafelarbiters. Aangezien er nog maar 1 partij bezig was, was er een aantal tafelarbiters neergestreken bij het bord. In plaats van de orde te handhaven zaten ze openlijk te praten over de partij! "Ze had die moeten doen...", "Ze had kunnen winnen...". Alsof zij het allemaal beter zouden weten! Suzanne hoorde dit allemaal, maar het deerde haar gelukkig niet. Met een strakke hand werd het eindspel in winst omgezet.
 |
| Het verhaal gevat in een plaatje |
In de zesde ronde troffen we De Tweesprong uit Leek. We zaten aan dezelfde stamtafel en hadden eerder die dag al wat grappen gemaakt tegen elkaar: "Wat er ook gebeurt, wel winnen van Leek!" En andersom. Coach Faber maakte echter de fout, door vlak voor de wedstrijd te verkondigen dat ze wel even zouden winnen van ons. Dat lieten we niet over onze kant gaan. Al snel bleek, dat ze helemaal niets in de melk te brokkelen hadden. In no time hadden Diba en Liam gewonnen en als Suzane en Sander dan nog zitten, dan is alle hoop voor hen vervlogen. Sander verloor nog wel van hun sterkste speler, maar Suzanne trok de overwinning over de streep.
 |
| Nog niets aan de hand voor Leek |
Ook de zevende ronde werd gewonnen, waardoor we in de laatste ronde werden gekoppeld aan de Nieuwe Wereld uit Purmerend. De nummer twee van dat moment. Inmiddels stonden onze vrienden uit Hoogeveen op de eerste plaats. Die wilden we natuurlijk graag een handje helpen door de nummer twee in bedwang te houden. Dat hadden we misschien kunen doen door een tactische opstelling (als we de tegenstander eerder hadden geweten). Maar we hadden het hele toernooi al op dezelfde manier gespeeld en we houden helemaal niet van dat tactische gedoe, waarbij je spelers opoffert. Dus ook deze wedstrijd gingen we met open visier tegemoet. Dat mocht helaas niet baten, want ondanks voldoende kansen(!) ging de wedstrijd met 6-2 verloren. Suzanne's partij was als allerlaatste klaar en na afloop klonk een daverend applaus. Onduidelijk was, of dit bedoeld was voor Suzanne vanwege haar mooie winst, of omdat de Nieuwe Wereld kampioen was geworden.
Het was wel pech voor Hoogeveen, want in de laatste ronde speelden zij gelijk. Dit kostte hen de titel, want ze kwamen in de eindstand 1 weerstandspuntje tekort!
 |
| Wij zijn blij! (want we hebben net een ijsje gehad) |
Met uiteindelijk een 12e plaats reden we dik tevreden terug naar Groningen. Volgend jaar weer een kans!
De eindstanden zijn te vinden op toernooibase:
pupillen
welpen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten