EK Jeugd in Wit-Rusland

Van 1 t/m 7 augustus werd in het Wit-Russische Pinsk het EK jeugd gehouden. Elisabeth en Suzanne mochten daar aan deelnemen. Elisabeth in de categorie "European Hopes Girls" en Suzanne in de categorie "Minicadets Girls". Het werd een hele belevenis. Niet alleen voor de beide meiden, maar ook voor Flip en Danny, die als ouders mee mochten reizen.


Op 31 juli vertrokken we 's ochtends vroeg met de trein uit Groningen. Siep Buurke, coach van de welpen jongens, reisde met ons mee. Uiteraard waren we veel te vroeg op Schiphol. Maar die tijd konden we mooi gebruiken voor een kop koffie en een muffin. Om half tien moesten we verzamelen bij de incheck balie en daar stonden al wat de leden van "Team KNDB" te wachten. Ook Captain Rik Keurentjes, die op dat moment alles keurig onder controle leek te hebben.

Dat mocht ook wel, want de voorbereiding was al ruim een maand eerder begonnen. Allereerst moest er een groepsvisum worden aangevraagd. We moesten van tevoren allerlei formulieren invullen en ook onze paspoorten inleveren. De KNDB regelde vervolgens de visa. Maar dat was niet het enige wat er moest gebeuren. Als ouders moesten we een soort verklaring afgeven, dat we formeel de KNDB de verantwoordelijkheid gaven over onze kinderen. Flip voerde terecht aan, dat het wettelijk helemaal niet kon, maar het ging om het idee: Rik is verantwoordelijk voor iedereen binnen "Team KNDB". Ook de spelers moesten dingen voorbereiden. Iedereen moest een formulier invullen met zijn of haar Toernooidoelen. Daarin staat bijvoorbeeld welke speltypes je wilt gaan spelen, hoe je omgaat met verlies, hoeveel punten je wilt gaat halen, maar ook doelen die te maken hebben met voeding en rust. Een goede voorbereiding is het halve werk!

Goed, Rik leek dus de rust zelve, totdat we begonnen met het automatisch inchecken. Daar ging van alles mis. Flip checkte in als Elisabeth en bij anderen lukten het helemaal niet met inchecken. Lichte paniek, maar uiteindelijk kwam alles goed. Verder verliep de vlucht naar Minsk voorspoedig. Voor Elisabeth een hele ervaring, want het was de eerste keer vliegen voor haar!

Dat Wit-Rusland een iets ander land is dan Nederland bleek wel op het vliegveld van Minsk. Iedereen moest daar verplicht een medische verzekering afsluiten. Nu was dat maar 8 euro per persoon, maar het was totaal onduidelijk waarvoor het was. Maar verder liep het allemaal vlotjes. Het scheelde ook dat de moeders van Jan Kornilov en Lev Gylevich mee waren. Ze komen oorspronkelijk uit Oekraine en spreken goed Russisch. Dan gaan zaken toch wat sneller.

Helaas zat de reis er nog niet op. Er wachtte nog een busreis van ruim vier uur naar Pinsk, in het zuiden van Wit-Rusland. De bus stond al klaar en we konden vrijwel meteen door. Voordeel van zo'n busreis is wel, dat je iets van het land te zien krijgt. Ontzettend veel bos, bos en nog eens bos en daarnaast akkerbouw. Je waant je de helft van de tijd op de Veluwe. Af en toe zag je een klein dorpje, maar dat was het dan wel. Na de lange reis kwamen we aan bij de "Internat 1 Palessky University", het beste te vergelijken met een campus. De organisatie had geregeld, dat we niet ver daar vandaan nog een maaltijd konden nuttigen. Al bleek later wel, dat we met een enorme omweg hadden gelopen.

Het landschap vanuit de bus

De kamers zagen er goed uit. Netjes, goede bedden, een douche en een keukenblok. Al rook het wel alsof ze alles nog kort geleden hadden geverfd. Na de lange reis maakte ons dat niet zoveel meer uit.

Ziet er mooi uit toch?

De volgende dag begon de openingsceremonie om 11:00. De toespraken waren niet al te lang en werden gelukkig ook vertaald in het Engels. Daarna volgde er veel zang en dans, wat op zich wel vermakelijk was. Maar eigenlijk wilden we maar 1 ding en dat was beginnen met dammen! Maar eerst werd er ons nog een stevige lunch voorgeschoteld en vervolgens moesten we nog ruim een kwartier lopen naar de speelzaal.

Eindelijk om 15:30 ging het toernooi van start en konden we los! De speelzaal was een sportzaal, die ook voor basketbal werd gebruikt. Er was airco, dus voor de spelers was het goed te doen. Het publiek werd verbannen naar de tribune, waar het een stuk warmer was! Maar de partijen waren uitstekend te volgen, zeker met een verrekijker.

Elisabeth won vrij eenvoudig van een meisje uit Estland (zie partij). Suzanne moest tegen een Poolse en was zeer dicht bij de winst. Wel haalde ze een toernooidoel, door de "Podkowa" te spelen (zie partij). Een mooie start, maar het toernooi was nog lang. Want in totaal moesten er negen ronden gespeeld worden. Met een bedenktijd van 80 minuten per speler + 1 minuut per zet, duurt een partij toch al snel drie a vier uur!

Elisabeth geeft Siep nog even training

Elisabeth trof vervolgens sterke tegenstanders en verloor maar liefst vier partijen op rij! Soms een beetje onnodig, maar natuurlijk wel erg leerzaam. Maar zoals altijd toonde ze veerkracht want in de volgende vier partijen haalde ze maar liefst 7 punten! Ook de manier waarop was mooi, met vaak een heerlijke flankaanval. De mooiste overwinning was in de laatste ronde, waarmee ze met een geniaal offer de tegenstandster helemaal vastzette (zie partij). Dit maakte ook bij de coaches best wel indruk.

Suzanne speelde goede partijen, maar was soms iets te lief voor haar tegenstanders. Zo gaf ze in een gewonnen stand remise, omdat ze onterecht dacht dat het remise was.  De toernooidoelen zijn echter ruimschoots gehaald. Zo was de tijdsverdeling stukken beter dan voorgaande toernooien en heeft ze ook het spel gespeeld wat ze wilde.

Een Nederlands onderonsje

In de zesde ronde speelde ze tegen Tamar Visser. Een prestigeduel, waarbij de dames elkaar geen duimbreed toegaven. Uiteindelijk na 5,5 uur en  93 zetten was het remise. En dat terwijl ze die ochtend ook al een partij hadden gespeeld!
Suzanne behaalde uiteindelijk 8 punten en op een EK is dat natuurlijk prima!

Suzanne en Tamar nog bezig. Intussen wordt er al gedweild

Op de slotdag werd nog het EK blitz gespeeld. Hierbij hebben de spelers een bedenktijd van 5 minuten + 3 seconden per zet. Altijd spectaculair. Ook hier deed Elisabeth het uitstekend door haar gemiddelde te halen. Suzanne scoorde 7 punten, maar speelde wel probleemloos remise tegen de nr 2 van het EK!

Gelukkig vielen er ook nog Nederlanders in de prijzen. Bij de jongens aspiranten werd Jan Groenendijk kampioen en Jitse Slump tweede. Bij de junioren jongens werd Martijn van IJzendoorn 2e. Bij het blitz was het juist Martijn die kampioen werd en Jan tweede. Tot slot werden we derde in het landenklassement, een prestatie die je met zijn allen levert. Rusland en Wit-Rusland waren dit jaar veel te sterk, maar als wij ons zo blijven ontwikkelen, gaan we ze het moeilijk maken in de toekomst!

De spelers van Team KNDB

 Op 8 augustus moesten we al om 2 uur 's nachts klaarstaan om met de bus naar het vliegveld in Minsk gebracht te worden. Gelukkig verliep de terugreis voorspoedig en konden we nog voor de middag op Schiphol arriveren. Daar werden opgewacht door een hele delegatie (Waaronder Gerard, Henrike en Robby!) supporters. Na nog twee uur treinen kwamen we uitgeblust aan in Groningen. Moe, maar voldaan.

Er valt natuurlijk nog veel meer te vertellen. Over het eten...het weer...het zwemmen met badmuts....de ouders...Kijk daarvoor eens naar de verhalen op onderstaande links!

Flip heeft van elke dag een verslag gemaakt op Dammen met Elisabeth
Kijk voor verslagen op Jeugddammen
Als je de partijen van Suzanne en Elisabeth wilt bekijken, kijk dan op Toernooibase

mmmm...lekker